ღ Rozdział 15 ღ

Trzy dni minęły spokojnie. Kamil miał ostatnio ciężkie dni. Musiał brać się do ciężkiej pracy , bo nie jest zadowolony nad swoją formą. Ciężkie treningi od rana do południa , zawody i tak w kółko. Ja tylko ze spokojem patrzyłam na wszystko. Nie wiem dlaczego  ale zrozumiałam , że tak strasznie kocham Kamila i muszę o niego walczyć , bo ktoś inny może mi go zabrać...
Siedziałam właśnie w swoim pokoju gdy nie spodziewanie wparował do pokoju Maciek.
- Laura pomóż błagam. - powiedział załamany Kot.
- Co się stało ?- zapytałam
- Agata nie może się o tym dowiedzieć rozumiesz . - powiedział naprawdę poważnie
Ja tylko spojrzałam na niego.
- Bo ... bo ja .. no ten ..
- Kot gadaj wreszcie ! - krzyknęłam
- Pocałowałem się z taka jedną Julita , Agata jej nie nawiedzi , ale ona sama tak znienacka to wszystko zrobiła ja ...
- Okay , nie powiem nie dowie się , a ktoś to widział może jeszcze ?
- Chyba nikt ..
- Okay obiecuję , ale jak zrobisz to po raz kolejny , skrzywdzisz ją , to będzie z tobą źle.
On kiwnął głową , pocałował mnie w policzek i wyszedł. Położyłam się na łóżku i zatopiłam się w książce i przez to umknęły mi 3 godziny. Z treningu wrócił właśnie Kamil.
- Hej młoda , jak tam ? - i pocałował mnie w policzek na powitanie
- Oj nic ciekawego. Nudy bez ciebie i w ogóle.. - powiedziałam smutna
- Ej nie bądź smutna. - i pogłaskał mnie po policzku - Jeszcze tylko zawody i dwa dni mam dla ciebie-  i ucałował mnie w czoło
- Okay trzymam cie za słowo . - i przytuliłam go
Stoch położył się koło mnie na łóżku , a ja zaczytałam się ponownie w książkę. Nim spostrzegłam Kamil już smacznie spał , a jego głowa była na moim ramieniu. Nie mogłam się oprzeć , był taki słodki ... musiałam zrobić zdjęcie. Postanowiłam pójść coś przekąsić , więc wstałam i poszłam. Zamówiłam sobie po grzankach z pastą serową. Przy moim ulubionym stoliku siedział akurat Morgenstern , postanowiłam sie przysiąść.
- Hej , mogę. - i wskazałam na stolik
- Jasne , siadaj. Co tam powiesz ciekawego ?
- A nic nudy , jak zwykle. Nie długo zawody więc trochę się będzie działo. - i wzięłam kęs grzanki
- Nom , a Kamil jak tam ?
- Dobrze , czemu pytasz ?
- A tak tylko. - i szeroko się uśmiechnął
Gadałam z nim jeszcze z dobrą godzinę po czym musiałam już wracać.
- Ja już idę. - oznajmiłam wstając z krzesła
- Okay , to do zobaczenia.
- Pa. - podeszłam do niego i ucałowałam w policzek
Weszłam na górę i kierowałam się w stronę pokoju , pech chciała , że musiałam na kogoś wpaść.
- Znów sie spotykamy . -powiedział
- Gregor ? - zapytałam zaskoczona - Sorry , idę już.
- Jak chcesz ... chciałem ci powiedzieć , że Karolina jest wyśmienita i taka .. lepsza od ciebie , żałuje z tobą czasu ...
- Super , życzę szczęścia , cześć.
- Tak szybko sienie żegnaj . - powiedział w swoim języku
Ja nic z tego nie zrozumiała , więc odeszłam i poszłam w swoją stronę. Weszłam do pokoju Kamil jeszcze spał. Nie chcący zrzuciłam swój telefon.
- Jejku , nie chciałam cię obudzić. - powiedziała z troską podnosząc telefon
- Nic się nie stało , i tak już długo spałem. - powiedział troszkę zaspany
Wstał i udał się do łazienki. Ja w tym czasie ogarnęłam trochę pokój gdyż nie wyglądał on satysfakcjonująco. Po zakończonej robocie postanowiłam również wziąć odprężająca kąpiel. Gdy wyszłam z łazienki Kamil leżał na łóżku i oglądał mecz naszej reprezentacji.
- Ile jest ? - zapytałam kładąc się na łóżko i okrywając ciepłą kołdrą.
- 0:0 . - opowiedział
- Wow dużo ...  i tak przegramy ! - powiedziała z uśmiechem
- Śmiesz coś im zarzucać ?! Śmiesz w ich wątpić !? Kara ! - i zaczął mnie łaskotać
- Nie , proszę przestań !
Bo naszej "zabawie" leżeliśmy jeszcze chwilę oglądając mecz.
-Baranie , gdzie tam ! - kibicowałam reprezentacji chodź mogło to wyglądać trochę w druga stronę
- Ooo , jaka kibicka ! - docinał mi Stoch
- Debilu , zamknij się ! - i szturchnęłam go łokciem w brzuch
- Ty , żelku !
Przezywaliśmy się do końca meczu.
- Kamil mam pytanko ...- zaczęłam
- Co tam ?
- Kochasz ją ? To znaczy Laurę. Chcesz spędzić z nią resztę życia , chcesz mieć z nią ślub a potem stado dzieci ? - zapytałam
- Tak , o niczym innym nie marzę. Ona wciąż tego nie widzi co ja do niej czuje ... - powiedział smutny
-Wiesz .. ja też kocham takiego Kamila tylko on jest zaślepiony Laurą
- Poczekaj ja kocham Laure , a ty Kamila. - powiedział poważnie
- To znaczy ?
- Przypadek , nie sądzę ..- Laura kocham cię rozumiesz , kocham od pierwszej chwili gdy cię tylko zobaczyłem ,lecz wiedziałem , że kochasz Gregora i chciałem abyś była szczęśliwa. Traktowałaś mnie tylko ja przyjaciela ...
- Kamil przepraszam. - powiedziałam przez łzy - Ja nie wiedziałam jaki jest Gregor , że potraktuje mnie jak śmiecia. To przy tobie czułam się bezpieczna , tobie mogłam powiedzie wszystko .. kocham cie.Jak mogłam się nie domyśleć , że to o mnie chodzi. Dawałeś mi tyle znaków...
- Heh , o to cała ty. Piękna , kochana , zagubiona i nie ogarniona Laura..Za to cię kocham.
Ja tylko pocałowałam go namiętnie ...
 Już miałam go przy sobie , a ta Laura to byłam ja ..

Czekałyście na to bardzo długo i tak w końcu razem <3
Thomas Morgenstern wyszedł ze szpitala ! ♥ Humorek od razu wraca ;D
Nasz Kamilek na drugim miejscu w Wiśle , wygrał Niemiec. I tak jestem z niego dumna ♥
Rozdział nie należny do super fajnych , bo on nie taki miał wyjść i z góry przepraszam , że krótki , ale brak czasu ;) Wybaczycie ?

Rozdział dedykuje Adusia680 <3
Buziaki ;**